Η κυστίτιδα στις γυναίκες είναι μια φλεγμονώδη βλάβη του στρώματος βλεννογόνου της ουροδόχου κύστης, η οποία μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια.
Αυτή η ασθένεια στις γυναίκες συχνά συνοδεύεται από οδυνηρή ούρηση, η οποία, κατά κανόνα, χαρακτηρίζεται επίσης από αίσθηση καψίματος ή τσίμπημα. Ο πόνος παρατηρείται επίσης στην περιοχή της πυέλου, υπάρχει ένα αίσθημα ελλιπούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης, του πυρετού χαμηλού βαθμού, του βλεννογόνου και του αίματος που εμφανίζονται στα ούρα. Η διάγνωση της κυστίτιδας στις γυναίκες περιλαμβάνει μια δοκιμή ούρων, την εξέταση από έναν γυναικολόγο, συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης της κολπικής μικροχλωρίδας, του υπερήχου της ουροδόχου κύστης και της κυστεοσκόπησης. Η θεραπεία αυτής της νόσου περιλαμβάνει τη χρήση αντιβιοτικών, ενστάλαξης της ουροδόχου κύστης, ουροσεπιστών και φυσιοθεραπείας.
Σήμερα, η κυστίτιδα μπορεί να θεωρηθεί μία από τις πιο κοινές θηλυκές ασθένειες, οι οποίες βρίσκονται στη διασταύρωση μεταξύ ουρολογίας και γυναικολογίας. Οι στατιστικές αναφέρουν ότι η κυστίτιδα εκδηλώνεται τουλάχιστον μία φορά σε όλη τη ζωή σε κάθε δεύτερη γυναίκα. Η ασθένεια εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία, δηλαδή 20-40 χρόνια. Ο κίνδυνος μόλυνσης δεν είναι λιγότερο υψηλός σε κορίτσια ηλικίας 4 έως 12 ετών. Τα αγόρια σε αυτή την ηλικία είναι 3 φορές λιγότερο πιθανό να έχουν κυστίτιδα. Στο 11-21% των περιπτώσεων, αυτή η ασθένεια στις γυναίκες αναπτύσσεται σε χρόνια μορφή, που σημαίνει δύο ή περισσότερες περιπτώσεις παροξυσμού ετησίως.
Ταξινόμηση της κυστίτιδας στις γυναίκες
Η κυστίτιδα στις γυναίκες μπορεί να είναι βακτηριακή ή μολυσματική και μη βακτηριακή, δηλαδή ακτινοβολία, χημική, αλλεργική, φαρμακευτική, τοξική κλπ.
Με βάση το παθογόνο ερεθιστικό, η μολυσματική κυστίτιδα χωρίζεται σε συγκεκριμένη, δηλαδή, ουρεπλάσας, χλαμύδια, μυκόπλασμα, γονόρροια κ.λπ. και μη ειδική, που προκαλείται από ευκαιριακή χλωρίδα.
Εάν λάβουμε υπόψη μια συγκεκριμένη μορφολογική διόρθωση στην ουροδόχο κύστη, τότε η θηλυκή κυστίτιδα χωρίζεται στους ακόλουθους τύπους: Catarrhal, αιμορραγικά, ελκώδη, κυστική, φλεγκμονωτική, γάγγυλος, κοκκινωδών, ενσωματωμένη, όγκος, ενδιάμεση.
Όσον αφορά τον εντοπισμό και τον επιπολασμό της φλεγμονής, διακρίνονται η διάχυτη, περιορισμένη κυτταρική και τριγωνίτιδα. Λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του μαθήματος, η κυστίτιδα χωρίζεται σε οξεία και χρόνια. Η πρωτοβάθμια, η οποία εμφανίζεται ανεξάρτητα και δευτερεύουσα, η οποία αναπτύσσεται στο πλαίσιο άλλων ουρολογικών ασθενειών.
Καταρροή
Κατά τη διάρκεια της οξείας κυστίτιδας στις γυναίκες, κατά κανόνα, η φλεγμονή επηρεάζει την επιθηλιακή και την υποεπιθηλιακή κάλυψη του βλεννογόνου. Η ενδοσκόπηση επιδεικνύει φλεγμονή καταρροθικής, η οποία χαρακτηρίζεται από διόγκωση, καθώς και συμφόρηση της βλεννογόνου μεμβράνης, την παρουσία ινώδους ή βλεννογόνου πλάκας στις φλεγμονώδεις περιοχές και μια αγγειακή αντίδραση. Κατά τη διάρκεια της προοδευτικής γυναικείας κυστίτιδας, μπορεί να επηρεαστεί το υποβλεννογόνο ή ακόμα και το μυϊκό στρώμα της ουροδόχου κύστης.
Ελκώδης μορφή
Η ελκώδη μορφή αυτής της νόσου στις γυναίκες συχνά εξελίσσεται λόγω των αρνητικών επιπτώσεων της ακτινοβολίας στην ουροδόχο κύστη. Τα έλκη είναι μονά ή πολλαπλά στη φύση, μπορούν να επηρεάσουν σχεδόν όλα τα στοιχεία του τοίχου της ουροδόχου κύστης και να προκαλέσουν αιμορραγία ή την εκδήλωση των συρίγγων της ουροδόχου κύστης. Λόγω της ουλής των ελκών, η ινώδη και σκληρωτική παραμόρφωση του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης μπορεί να προχωρήσει, και αυτό οδηγεί στη συρρίκνωση του.
Φλεγματική μορφή
Κατά τη διάρκεια της φλεγματικής κυστίτιδας στις γυναίκες, παρατηρείται διάχυτη διαπερατότητα του υποβλεννογόνου στρώματος με λευκοκύτταρα. Η φλεγμονή, συνήθως πυώδη, επηρεάζει τόσο τον Serosa όσο και τον περιβάλλοντα ιστό. Στους ιστούς δίπλα στην ουροδόχο κύστη, μπορεί να εμφανιστούν έλκη, τα οποία προκαλούν διάχυτη γενική βλάβη στον ιστό.
Γαγγυριώδης μορφή
Η γαγγοκινητική μορφή της κυστίτιδας επηρεάζει ολόκληρο το τοίχωμα της ουροδόχου κύστης με μερική ή πλήρη νέκρωση της βλεννογόνου μεμβράνης και σε ορισμένες περιπτώσεις το μυϊκό στρώμα της ουροδόχου κύστης με διείσδυση του τοίχου, με την εξέλιξη της περιτονίτιδας. Ο νεκρός βλεννογόνος και ο υποβλεννογόνος στα στρώματα της ουροδόχου κύστης μπορούν να ρίξουν και να αρχίσουν να βγαίνουν από την ουρήθρα. Η συνέπεια της γαγγραλέας κυστίτιδας είναι σκλήρυνση σκλήρυνσης και ακόμη και συρρίκνωση της ουροδόχου κύστης.
Ενδοσκοπική μορφή
Η ενδοσκοπική χρόνια μορφή κυστίτιδας στις γυναίκες εκφράζεται από διόγκωση, υπεραιμία, πάχυνση ή ατροφία του βλεννογόνου και επιδείνωση της ελαστικότητάς της. Σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων, οι μικροαποικίες ή οι εξελκώσεις μπορεί να εμφανιστούν στα βλεννογόνο και υποβλεννογονικά στρώματα.
Ένθερμη μορφή
Τα έλκη που δεν θεραπεύονται για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορούν να γίνουν εμπλουτισμένα με άλατα, γεγονός που προκαλεί την ανάπτυξη της μορφής κυστίτιδας. Η κυριαρχία των πολλαπλασιαστικών διεργασιών μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη της κοκκοποίησης με τον σχηματισμό κοκκώδους ή πολυποειδούς ανάπτυξης. Σπάνια, οι κύστεις μπορούν να σχηματιστούν στην ουροδόχο κύστη, η οποία προεξέχει πάνω από την επιφάνεια του βλεννογόνου ένα κάθε φορά ή σε ομάδες, που μοιάζουν με μικρές φυματίωση που αντιπροσωπεύει μια υποβλεννογόνο συλλογή λεμφοειδών ιστού.
Διάμεση μορφή
Στη διάμεση μορφή της γυναικείας κυστίτιδας, προσδιορίζεται η χαρακτηριστική παρουσία των σπειραματισμών - υποβλεννογόνο αιμορραγικές εκδηλώσεις. Το έλκος ενός ενιαίου πυροβολητή είναι επίσης καθορισμένο, το οποίο έχει γραμμικό σχήμα σε σχέση με το κάτω μέρος, καλύπτεται με ινώδη, που μεταφέρει φλεγμονή διεισδύει. Το αποτέλεσμα της διάμεσης κυστίτιδας είναι μια συρρίκνωση της ουροδόχου κύστης, καθώς και μείωση της ικανότητας.
Αιτίες κυστίτιδας στις γυναίκες
Ο κύριος λόγος για την εμφάνιση και την ανάπτυξη αυτής της νόσου είναι μια αλλαγή στην κολπική μικροχλωρίδα. Οι εξαιρετικά κοινές μορφές της νόσου είναι τοξικές, αλλεργικές και μολυσματικές κυστίτιδα. Μερικές φορές η φλεγμονή συμβαίνει λόγω των σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένης της γονόρροιας. Αλλά πολύ συχνά η ασθένεια αναπτύσσεται λόγω υποθερμίας, η οποία μειώνει σημαντικά την αντίσταση του σώματος της γυναίκας και έτσι παρέχει κατάλληλες συνθήκες για να πολλαπλασιαστεί η μόλυνση.
Οι αιτίες της κυστίτιδας στις γυναίκες μπορούν να προσδιοριστούν από πολλούς παράγοντες, οπότε αξίζει να επισημανθεί οι κύριοι από αυτόν τον κατάλογο:
- σημαντική υποθερμία.
- αδυναμία συμμόρφωσης με τους οικιακούς κανόνες υγιεινής ·
- στασιμότητα των ούρων μέσα στην ουροδόχο κύστη.
- ανεπάρκεια βιταμίνης ή μη ισορροπημένη διατροφή ·
- κύηση και εργασία ·
- μολυσμένα γεννητικά όργανα.
- Εκτέλεση λειτουργιών στον τράχηλο της μήτρας και τα ουροποιητικά όργανα.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η λοίμωξη μπορεί να εισέλθει στον χώρο της ουροδόχου κύστης και όχι απαραίτητα μέσω της ουρήθρας, μπορεί να είναι οι ουρητήρες που χρησιμοποιούν τη ροή αίματος από τους νεφρούς, αλλά η πιο κοινή οδός μόλυνσης εξακολουθεί να είναι από την ουρήθρα. Αυτή η ασθένεια εξελίσσεται με τον πολλαπλασιασμό διαφόρων σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων που εισέρχονται στον θηλυκό κόλπο και στη συνέχεια διεισδύουν στην ουροδόχο κύστη μέσω της ουρήθρας. Με άλλα λόγια, η κυστίτιδα μπορεί να προκαλέσει βακτηριακή κολπίτιδα, κολπίτιδα, τραχηλίτιδα, ουρηθρίτιδα και τσίχλα. Η φλεγμονή της ουροδόχου κύστης μπορεί επίσης να προκληθεί από σκουλήκια. Μπορεί να συμβεί με χρόνια φυματίωση και πυελονεφρίτιδα των νεφρών. Η ασθένεια μπορεί να προκληθεί από ασθένειες που δεν σχετίζονται με το γεννητικό σύστημα, δηλαδή την αμυγδαλίτιδα, την πολπίτιδα, την εντερική δυσβολία, τη φουρουνία.
Συμπτώματα κυστίτιδας σε γυναίκες
Τα κύρια συμπτώματα της κυστίτιδας είναι συχνές επιθυμίες για ούρηση. Σε ιδιαίτερα δύσκολες περιπτώσεις, μπορούν να επαναληφθούν μετά από λίγα λεπτά τόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας όσο και κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ο ασθενής πάσχει συχνότερα από την αδυναμία να ελέγχει ανεξάρτητα τη λειτουργία της ουροδόχου κύστης, αυτό συχνά οδηγεί στην εξέλιξη της enuresis.
Ελλείψει έγκαιρης και σωστής θεραπείας, τα αρχικά συμπτώματα της κυστίτιδας συνοδεύονται από δυσουρία, η οποία συνοδεύεται από δυσκολία στην ούρηση, με στοιχεία πόνου. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι γυναίκες διαμαρτύρονται για έντονο πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα ή κάτω από την πλάτη. Και στους ηλικιωμένους, παρατηρείται συχνά η κατακράτηση υγρών στην περιοχή της ουροδόχου κύστης.
Μερικές φορές τα κύρια σημάδια αυτής της νόσου στις γυναίκες συνοδεύονται από μια σοβαρή αύξηση της θερμοκρασίας, των ρίγων, της ναυτίας και μερικές φορές εμετού. Η σοβαρή εξέλιξη της νόσου μπορεί να εκδηλωθεί από την παρουσία αίματος στα ούρα, γεγονός που δείχνει μια περίπλοκη πορεία κυστίτιδας. Απαιτεί επείγουσα θεραπεία.
Η ένταση και η φύση του πόνου κατά τη διάρκεια της κυστίτιδας στις γυναίκες μπορεί να ποικίλει από ήπια δυσφορία σε αφόρητο πόνο. Εκτός από τον πόνο, τα μικρά κορίτσια μπορεί να βιώσουν ξαφνική διατήρηση ούρων. Κατά τη διάρκεια της αυχενικής κυστίτιδας, η δυσουρία είναι πιο έντονη. Εξαιρετικά οδυνηρό άγχος παρατηρείται με τη διάμεση μορφή κυστίτιδας, καθώς και με φλεγμονή που προκλήθηκε από χημικούς ή ακτινοβολίες.
Το πρωταρχικό και σταθερό σημάδι αυτής της νόσου στις γυναίκες είναι η λευκοκυτταρία, η οποία αναγκάζει τα ούρα να γίνουν συννεφιασμένα και πυώδη. Η αιματουρία στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μικροσκοπική φύση και αναπτύσσεται στο τέλος της ούρησης. Μια εξαίρεση μπορεί να είναι η αιμορραγική μορφή της κυστίτιδας στις γυναίκες, κατά τη διάρκεια της οποίας η μακροεματουρία είναι η κορυφαία εκδήλωση. Κατά τη διάρκεια της περιόδου οξείας κυστίτιδας, η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να αυξηθεί στους 37,5-38 ° C και η γενική υγεία και ακόμη και η δραστηριότητα ξαφνικά επιδεινώνεται.
Ένα χαρακτηριστικό αυτής της νόσου στις γυναίκες είναι συχνές υποτροπές. Περισσότερο από το 50% των γυναικών βιώνουν επανάληψη εντός του έτους του πρώτου επεισοδίου. Κατά τη διάρκεια της ανάκαμψης της νόσου σε περίοδο έως και ένα μήνα, αξίζει να υποψιάζεται η επιμονή της λοίμωξης στο σώμα. Εάν η ασθένεια επιστρέψει μετά από περισσότερο από ένα μήνα, είναι μια υποτροπή. Οι εκδηλώσεις της χρόνιας μορφής θηλυκής κυστίτιδας είναι παρόμοιες με τα παραπάνω χαρακτηριστικά της οξείας μορφής, αλλά δεν είναι τόσο έντονες. Ο πόνος κατά την εκκένωση της ουροδόχου κύστης είναι πιο ανεκτός, η συχνότητα ούρησης καθιστά δυνατή την απώλεια της απόδοσης και τη συμμόρφωση με τον ίδιο τρόπο ζωής. Κατά τη διάρκεια των παροξυσμών αυτής της νόσου στις γυναίκες, η κλινική εικόνα της οξείας/υποξείας φλεγμονής εξελίσσεται. Κατά τη διάρκεια της περιόδου ύφεσης, τα κλινικά και εργαστηριακά δεδομένα σχετικά με την ενεργό φλεγμονώδη διαδικασία συχνά απουσιάζουν.
Διάγνωση της κυστίτιδας σε γυναίκες
Η ικανότητα αναγνώρισης της κυστίτιδας στις γυναίκες βασίζεται σε κλινικά και εργαστηριακά δεδομένα και τα αποτελέσματα των ηχοσκοπικών και ενδοσκοπικών εξετάσεων.
Η διαδικασία της ψηλάφησης της υπερηβικής περιοχής είναι έντονα οδυνηρή. Μια γενική δοκιμή ούρων χαρακτηρίζεται από τον αριθμό των λευκοκυττάρων, της πρωτεΐνης, της βλέννας, των ερυθρών αιμοσφαιρίων και των αλάτων ουρικού οξέος που υπερβαίνουν τον κανόνα. Με τη βακτηριακή κυστίτιδα στις γυναίκες, η καλλιέργεια των ούρων μπορεί να χαρακτηριστεί από μια άφθονη αύξηση της παθογόνου χλωρίδας.
Είναι επιτακτική ανάγκη να συμβουλευτείτε έναν γυναικολόγο κατά τη διάρκεια μιας συνήθους εξέτασης των γυναικών στις οποίες συμβαίνει αρκετά συχνά η κυστίτιδα. Είναι επίσης απαραίτητο να εξεταστεί ο ασθενής σε μια καρέκλα, βακτηριολογική, μικροσκοπική και PCR εξέταση γυναικολογικών επιχρισμάτων.
Κατά τη στιγμή της διάγνωσης της υποτροπιάζουσας κυστίτιδας, απαιτούνται κυστεοσκόπηση και κυσνταγραφία. Η κυστεοσκόπηση θα καθορίσει τη μορφολογική εμφάνιση της βλάβης της ουροδόχου κύστης, καθώς και την παρουσία όγκων, ξένων σωμάτων, πέτρες ούρων, εκκολπωματικά ουροδόχου κύστης, συρίγγια, έλκη και εκτελούν βιοψία.
Ο υπερηχογράφος μπορεί να επιβεβαιώσει έμμεσα την παρουσία κυστίτιδας σε μια γυναίκα με χαρακτηριστικές παραμορφώσεις των τοιχωμάτων της ουροδόχου κύστης και την παρουσία της αναστολής "ηχο-αρνητικής".
Θεραπεία της κυστίτιδας σε γυναίκες
Η επιτυχής θεραπεία της νόσου δεν απαιτεί νοσηλεία. Αρκεί να παραμείνετε στο κρεβάτι για αρκετές ημέρες, να ακολουθήσετε μια δίαιτα και επίσης να πιείτε επαρκή ποσότητα υγρού. Είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε αλμυρό, πικάντικο, καθώς και πικάντικα και ξινά τρόφιμα από τη διατροφή. Συνιστάται να δοθεί προτίμηση στα δημητριακά, τις σούπες ή τα γαλακτοκομικά πιάτα.
Προκειμένου να ανακουφίσετε τις οδυνηρές εκδηλώσεις της κυστίτιδας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μαξιλάρι θέρμανσης, το οποίο πρέπει να εφαρμοστεί στην κάτω κοιλιακή χώρα. Η ζεστασιά του προάγει την επέκταση του ουρητήρα και της ουρήθρας, η οποία έχει θετική επίδραση στην εκροή των ούρων. Τα ζεστά λουτρά, τα οποία πρέπει να ληφθούν κατά τη διάρκεια της καθισμένης, και τα αντιφλεγμονώδη ορθικά φάρμακα με Belladonna θα ήταν επίσης χρήσιμα.
Η θεραπεία αυτής της νόσου στις γυναίκες συνεπάγεται την αποχή από τη σεξουαλική δραστηριότητα και την αυστηρή τήρηση του σχήματος και όλων των συστάσεων του γιατρού. Πρώτα απ 'όλα, η θεραπεία θα πρέπει να στοχεύει στην αποκατάσταση της βέλτιστης μικροχλωρίδας του θηλυκού κόλπου. Πολύ συχνά, στη θεραπεία της κυστίτιδας, συνταγογραφούνται αντιβιοτικά της ομάδας πενικιλίνης, γεγονός που καταστέλλει την αυξημένη δραστικότητα των μικροβίων. Προκειμένου να εξομαλυνθεί η μικροχλωρίδα, συνταγογραφούνται μεγάλοι όγκοι φαρμάκων που περιέχουν ζωντανά ευεργετικά βακτήρια και τέτοια φάρμακα μπορούν να είναι γενικά ή τοπική δράση. Η χρήση τους έχει αντιβακτηριακό και αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα.
Η γενική πορεία θεραπείας για αυτή τη νόσο στις γυναίκες διαρκεί έως και 5 ημέρες, υπό την επιφύλαξη της αυστηρής τήρησης της υγιεινής των γεννητικών οργάνων. Προκειμένου να αποφευχθεί η ασθένεια, συνιστάται να προσέχει την υποθερμία, καθώς και να τηρεί την ορθή διατροφή και συνέπεια στις σεξουαλικές σχέσεις. Όλες αυτές οι απλές συνθήκες και η σωστή επιλεγμένη θεραπεία θα σας επιτρέψουν να ξεχάσετε εντελώς μια τόσο δυσάρεστη ασθένεια.
Πρόληψη της κυστίτιδας στις γυναίκες
Προκειμένου να αποφευχθεί η κυστίτιδα, είναι πολύ σημαντικό για τις γυναίκες να διατηρούν προσωπική και σεξουαλική υγιεινή, να αποφεύγουν την υποθερμία και να παρακολουθούν την τακτική εκκένωση της ουροδόχου κύστης. Είναι σημαντικό να παρατηρείται αυστηρά όσους κατά τη διάρκεια των ενδοκοιλιακών δοκιμών και του καθετηριασμού της ουροδόχου κύστης. Προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπιάζουσας κυστίτιδας στις γυναίκες, είναι σημαντικό να αυξηθεί η ανοσία και η διεξαγωγή προληπτικών μαθημάτων θεραπείας το φθινόπωρο, καθώς και την άνοιξη.